Tip van de Kultuurfabriek Kooiaap: Bobbejaan Schoepen

Eigenlijk was Bobbejaan Schoepen een beetje de Lee Hazlewood van België. Beiden waren verslingerd aan hun cowboyhoed, hadden een zwak voor countrymuziek en werden uiteindelijk geveld door darmkanker. En net als Hazlewood ging Schoepen geen enkel muzikaal sentiment uit de weg. Hoewel hij vanaf de jaren 60 zijn carrière in de muziek op een laag pitje had gezet om zich te wijden aan zijn amusementspark Bobbejaanland, besloot Schoepen in de nadagen van zijn leven toch weer met de muze te gaan stoeien. En dat heeft in 2010 geresulteerd in een prachtige zwanenzang. Begeleid door een aantal muzikanten uit de alternatieve pophoek mijmert de man die bij de 200 rijkste Belgen hoorde, in dertien fraaie liedjes op het album Bobbejaan over de betrekkelijkheid van dit leven. Muziek die gevaarlijk balanceert op het randje van het serieuze chanson en ronduit platte volksmuziek, maar waarin toch geen greintje vals sentiment is te bespeuren. Integendeel: deze plaat is een bij vlagen ontroerend document van een stervende pretparkdirecteur die nog eenmaal zijn passie voor muziek wil belijden.

Harry de Jong