20 jun Interview met Mary Lee Saldanha: ‘We zijn een hechte familie’
Door Harry de Jong
Op zondagmiddag 23 juli staat de Mary Lee Family Band op het podium van Kultuurfabriek Kooi-Aap aan de Leijester Hegedyk 27B in Alde Leie. Het optreden begint om 16.00 uur.
Stralend middelpunt van de groep is Mary Lee Saldanha. Ze is eigengereid en vrijgevochten en heeft een frisse kijk op oorspronkelijke countrymuziek. Ze is geboren en getogen in Brazilië, maar woont al jaren in Berlijn. Geen plaatsen waar je Amerikaanse countrymuziek met de paplepel krijgt ingegoten. En toch put de kleurrijke en uitbundig getatoeëerde zangeres voor de inspiratie van haar liedjes uit de nalatenschappen van Jimmie Rodgers en the Carter Family, artiesten die in de jaren twintig van de vorige eeuw voor de oerknal van countrymuziek zorgden.
Motortreffen
We spreken Mary Lee in een dorpje onder de rook van Berlijn, waar ze samen met haar band een motortreffen opluistert. Ze is met haar lange zwarte haren en uitbundige tatoeages een kleurrijke en temperamentvolle verschijning die precies past in het decor van zware motoren met glanzend chroom en klassieke Amerikaanse auto’s met sierlijke vinnen. Mannen met leren jekkers en het haar in een paardenstaart sleutelen aan een motor die op een paar houtblokken staat. Uit hun gebaren spreekt hartstocht.
Een hartstocht die ook de muziek van Mary Lee kenmerkt. Opmerkelijk trouwens: een Braziliaanse die Amerikaanse countrymuziek speelt. “Klopt. Dat is inderdaad niet alledaags,’’ beaamt de zangeres in de rommelige kleedkamer achter het zaaltje en de bar van de motorclub. “Ik kom oorspronkelijk uit de Braziliaanse stad Londrina en maak al muziek sinds ik een tiener was. Met mijn eerste bandje speelde ik ska en vervolgend punkrock. Maar dat veranderde allemaal toen een vriend me vroeg of ik zangeres wilde worden in een speciaal project waar hij mee bezig was. Het bleek om een eigen interpretatie te gaan van de liedjes Hank 3, de kleinzoon van Hank Wiliams. Ik was meteen verkocht, ik had nog nooit countrymuziek gehoord. Ik verdiepte me verder in dat genre en zo ontdekte ik Loretta Lynn. Toen ik haar hoorde, wist ik het zeker: zo wilde ik ook klinken, dit is wat ik verder in mijn leven wilde doen. Punkrock en ska waren voor mij voorgoed verleden tijd. Samen met mijn man Mauro op drums vormden we een duo dat zich helemaal toelegde op countrymuziek.’’
Gospel
Mauro: “Doordat ik veel naar countrymuziek ging luisteren, ontdekte ik ook gospel. En dat vond ik helemaal te gek. Vandaar dat ik de naam Mary Lee & the Devil that Prays voor ons bedacht. We speelden een mix van country en gospel, maar dan wel op onze eigen manier. Met een punkinslag, zeg maar.’’
Mary Lee: “Gospel hoort bij de roots van countrymuziek. Luister maar naar de platen van Johnny Cash en the Carter Family. Een van de eerste gospelliedjes die we op ons repertoire zetten, was Will The Circle Be Unbroken. En het gekke is dat iedereen dat liedje kent, waar in de wereld we ook optreden.”
Maar voor een country/gospel/punk duo valt het niet mee om financieel het hoofd boven water te houden in Brazilië, ontdekten Mary Lee en Mauro al snel. De belangrijkste inkomsten kwamen dan ook van de tatoeëerkunsten van Mauro. Maar die waren ook niet toereikend om een goed bestaan op te bouwen in Zuid-Amerika. “We tourden al door Europa sinds 2014 en hadden aardig wat ervaring met de levensstandaard in het buitenland opgedaan,’’ vertelt Mary Lee. “In 2018 hebben we dan ook de knoop doorgehakt en zijn definitief naar Berlijn verhuisd. We zijn daar trouwens alweer zes keer verhuisd, want het is schier onmogelijk om in die stad vaste woonruimte te vinden. We hebben steeds tijdelijke huurcontracten en moeten daarna weer verkassen. Maar we slaan ons er prima doorheen, het zigeunerleven past wel bij ons.’’
Violist
In eerste instantie timmerden Mary Lee en haar echtgenoot in de Duitse hoofdstad als het duo Mary Lee & the Devil that Prays aan de weg. Mauro: “Maar we wilden dolgraag ons duo uitbreiden met een violist om onze muziek beter tot z’n recht te laten komen. Dat is nog een hele zoektocht geweest, want we wilden iemand die meer een familielid van ons zou zijn dan een bandlid. Iemand die helemaal op dezelfde lijn zit als wij en met ons kan lachen en huilen, bij wijze van spreken.’’
Dat nieuwe ‘familielid’ werd gevonden in de persoon van Sorcha Thompson, geboren en getogen in Noord-Ierland. Sorcha: ,,Ik was naar Berlijn gegaan om te studeren en daar kwam ik in contact met Mary Lee. Ze had me viool horen spelen en vroeg of ik een keer met haar en haar man wilde repeteren, om te horen of er een klik was. En die was er.’’
Nadat ook zoon Patrick zich bij zijn ouders voegde op contrabas, is volgens Mary Lee en Mauro de band compleet. “We noemen ons de Mary Lee Family Band en die naam zegt precies wie en wat we zijn: een echte en hechte familie. En Sorcha is het familielid dat we zelf gekozen hebben.”
Op de foto: Harry de Jong in gesprek met de leden van de Mary Lee Family Band. (Foto Henk Bleeker)