Mary Gauthier: “Ik wil mensen hoop geven met mijn liedjes’’

Mary Gauthier: “Ik wil mensen hoop geven met mijn liedjes”

Door Harry de Jong

Met Trouble And Love heeft de Amerikaanse zangeres en liedjesschrijfster Mary Gauthier een album gemaakt dat haar werk van de afgelopen jaren moeiteloos overklast. Sinds Filth And Fire uit 2002 heeft ze niet meer zo hartverscheurend persoonlijk geklonken. Deze acht liedjes komen uit de diepste diepten en donkerste hoeken van haar ziel, dat hoor je er direct aan af. Gauthier windt er geen doekjes om dat er opnieuw een verbroken relatie aan ten grondslag ligt. Een gelukkig liefdesleven lijkt niet weggelegd voor deze lesbische liedjessmid. En dat is mooi voor de muze, want als ze op dit moment een stabiele relatie had, had ze nooit zo’n mooie plaat als Trouble And Love kunnen maken. Medelijden hoef je met deze vrouwelijke Kris Kristofferson niet te hebben. Doordat ze overal ter wereld op een warm onthaal van har fans kan rekenen, voelt ze zich nooit alleen. Of zoals ze zelf zegt: ,,Er is altijd licht aan het eind van de tunnel.’’

Gauthier is nog maar halverwege de vijftig, maar ze heeft al zoveel beleefd dat ze voor hetzelfde twee keer zo oud had kunnen zijn. Verslaafd aan drank en drugs, lid van het inbrekersgilde en geruime tijd achter de tralies. Dat is het verhaal van haar jeugd. Later kwam ze tot inkeer en opende een restaurant. Om zich vervolgens op het muzikale pad te wagen. Ze nam in eigen beheer een cd op, maar die trok nauwelijks de aandacht. De tweede was echter een schot in de roos. Op Drag Queens In Limousines zingt Gauthier op meeslepende wijze over haar leven en daarbij spaart ze zichzelf niet. Onverbloemd vertelt ze wat ze allemaal heeft uitgespookt nadat ze de auto van haar moeder jatte en de wijde wereld introk op zoek naar vrijheid. Want Baton Rouge, Louisiana, had haar niets meer te bieden. En daarom zette ze het op een zuipen dat het een aard had.

Photo © Henk Bleeker

Gauthier staat al bijna 25 jaar droog, maar ze weet dat ze voor de rest van haar leven een alcoholist is. ,,Het gaat er gewoon om geen druppel drank aan te raken. Want een alcoholist kan geen maat houden. De eerste borrel is funest. Mensen als ik zijn één borrel verwijderd van de dood. Als ik ook maar één keer inschenk, is het allemaal voorbij. Dan drink ik net zoveel tot ik erbij neerval. Dat wil ik bij God niet meemaken en daarom blijf ik tegen de verleiding knokken. Je kunt alcoholisme nooit verslaan, er bestaat geen genezing voor. Je kunt maar één ding doen en dat is proberen de rest van je leven droog te staan. Maar dat betekent wel dat je tot je dood een alcoholist bent.’’

,,Ik ben met drinken gestopt nadat ik op een nacht werd opgepakt omdat ik dronken achter het stuur van mijn auto zat. Dat was een keerpunt in mijn leven, want het was namelijk op de dag dat ik een eigen restaurant had geopend. En dat wilde ik niet meteen te gronde richten. Man, wat had ik ineens een tijd over toen ik niet meer dronk. Ik wist me er bijna geen raad mee. Ik hoefde niet meer naar de kroeg en ook niet meer achter dope aan.”

Gauthier ging zich helemaal toeleggen op het schrijven van liedjes, iets wat ze altijd al had willen doen. ,,Maar ik was op mijn dertiende al verslaafd, dus het was er nooit van gekomen. Ik heb altijd in een roes van drank en drugs geleefd. Mijn vader is ook alcoholist, dus ik heb het niet van een vreemde. Toen ik mijn allereerste slok nam, wist ik dat ik het ook was. Het was net of de vlam in de pan sloeg. Ik wilde meer, meer en altijd maar blijven doorgaan. Ik ben gewoon een geboren alcoholist. Mijn vader had door z’n eigen drankprobleem niet eens door hoe z’n dochter er aan toe was. En moeder sloot er haar ogen voor. Pas na twee jaar stuurden ze me naar een kliniek. Daar zaten zelfs kinderen van tien, ook geboren alcoholisten. Ik was niet in het gareel te krijgen, ik heb zelfs m’n middelbare school niet afgemaakt. Ik was er heel bedreven in geraakt om auto’s leeg te stelen als ze door een wasserette gingen. Daar ben ik voor opgepakt en ik heb er voor gezeten. Het heeft tot m’n 28ste geduurd voordat ik tot inkeer kwam.’’

Als ze niet in de studio zit, is Gauthier met haar gitaar maanden achtereen bijna constant van optreden naar optreden onderweg. Achter het stuur van haar huurauto ziet ze elke dag opnieuw in de achteruitkijkspiegel de huizen van tientallen dorpen en steden alsmaar kleiner worden. Totdat ze weer wordt opgeslokt door het grote niets van de Amerikaanse vlakten. ,,In eindeloze cirkels ga ik rond en rond. Honderden kilometers leg ik per dag af en ’s nachts slaap ik vaak in slechte hotels. Veel van mijn collega’s houden er een bus of een grote camper op na en soms wou ik ook wel zo’n ding. Maar financieel zit dat er voor mij nog niet in en dus blijf ik doorkarren in een huurautootje.’’

Als je zoveel bij de weg zit, is het moeilijk om een relatie in stand te houden, weet Gauthier inmiddels. ,,En daar gaan de liedjes op mijn nieuwe plaat dan ook over,’’ onthult ze. ,,Allemaal geschreven vanuit mijn eigen ervaring, want mijn relatie ligt al een tijdje helemaal in puin. Ik sta er opnieuw alleen voor.’’

,,Ik kan niet zingen over iets wat ik niet zelf heb ervaren,’’ mijmert ze. ,,Ik leef van dag tot dag en heb geen vast inkomen. Misschien is dat niet verstandig, maar juist die levenswijze zorgt ervoor dat ik kan schrijven. Dat talent is een vloek en een zegen, denk ik wel eens. Maar het verschaft mij in deze maatschappij een vrijheid die ik anders nooit gehad zou hebben. Mensen denken vaak dat mijn leven tegenwoordig alleen maar rozengeur en maneschijn is. En het is mooi dat ze dat denken, want ze hoeven de rest niet te weten.’’

Ooit werd Gauthier aangeklampt door een jongen die haar vertelde dat zijn vader zelfmoord had gepleegd terwijl hij een plaat van haar op had staan. ,,God, wat vond ik dat verschrikkelijk toen ik dat hoorde. ’’ Door de herinnering is de zangeres opnieuw geschokt. ,,Ik was er beroerd van. Ik had zo’n medelijden met die jongen en zijn vader. Ik heb er maar een woord voor: angstaanjagend. Jezus, ik ben er opnieuw sprakeloos van. Want wat moet je ermee. Ik wil mensen met mijn liedjes hoop geven en geen wanhoop.’’