Hank 3: onaangepast en wild

Onaangepast en wild. Dat is de kleinzoon van countrylegende Hank Williams. Het lijkt wel alsof dezelfde demonen hem achtervolgen die ook zijn opa op de hielen zaten. Want ook Shelton Hank Williams (in de volksmond Hank 3) heeft al een heel verleden als het gaat om het gebruik van drugs. Maar naar eigen zeggen heeft hij die slechte gewoonte onder controle en richt hij zich alleen nog op zijn grote passie voor muziek. Op dat gebied is hij zeker een oorspronkelijk talent, want de man met de lange dunne paardenstaart is gezegend met precies hetzelfde stemgeluid als zijn grootvader. Als je Hank 3 hoort zingen, zou je zweren naar de man te luisteren die op nieuwjaarsdag 1953 zo tragisch aan z’n einde kwam op de achterbank van zijn Cadillac. Ook de pa van Hank 3 heeft het als Hank Williams Jr. helemaal gemaakt in de countryrock, maar die lijkt in de verste verte niet op senior.

Voor Hank 3 is er echter veel meer dan countrymuziek. Dat maakt een optreden van hem meer dan duidelijk. Voor de pauze is het anderhalf uur meeslepende country wat de klok slaat, maar dan gaat het roer om en leeft de Amerikaan zich samen met zijn band Assjack uit in snoeiharde metal. Die set wordt dan ingeluid door een halfuurtje stevige psychobilly. Ook de albums die Hank 3 tot nu toe aan de muze ontworstelde, laten dezelfde grillige muzikale patronen horen. Alleen op z’n debuutalbum Risin’ Outlaw voor het Curb label in 1999 klinkt hij als de reïncarnatie van z’n opa, maar daarna wordt de pure country steeds meer overboord gezet. Dat leidde enkele jaren geleden tot een breuk met zijn platenmaatschappij en de vrijgevochten muzikant doet tegenwoordig dan ook alles in eigen beheer. Zodat hij over totale artistieke vrijheid beschikt.

Photo © Henk Bleeker

,,Mijn leven is een groot feest, maar aan de andere kant is het keihard werken,’’ grinnikt Hank. ,,Vooral nu ik van mijn contract met Curb af ben, kan ik mijn creativiteit helemaal de vrije loop laten. Ik kan mijn platen net zo laten klinken als ik wil, niemand die me daarbij in de weg staat. Het voelt als een nieuw begin in mijn leven. Amerikaanse artiesten die vastzitten aan een platenmaatschappij, hebben het niet gemakkelijk. Ze communiceren meestal alleen via advocaten. En zelfs als je miljoenen verdient en een megaster bent zoals Tim McGraw, dan heb je over je eigen muziek nauwelijks iets te vertellen.’’

,,Het hangt er natuurlijk ook helemaal vanaf om wat voor reden je in de muziek gaat,’’ vervolgt Williams. ,,Bij Curb snapten ze helemaal niet dat ik een artiest ben die trouw wil zijn aan zijn eigen muzikale opvattingen. Die geen commerciële concessies wil doen. Ik hoef geen nummer 1 hit te scoren, ik wil mijn eigen liedjes schrijven en zingen. Wat dat betreft lijk ik nog wel een beetje op outlaws als Waylon Jennings en Tompall Glaser uit de jaren zeventig. Die wisten ook precies wat ze wilden en creëerden hun eigen geluid. En in Texas vonden ze uiteindelijk studio´s die hun visie respecteerden.´´

Je maakt afwisselend country, metal en punk. Als je moest kiezen, waar koos je dan voor?

,,Ik zou nooit kunnen kiezen en dat maakt mij denk ik uniek. Mijn roots liggen in de countrymuziek en daarom is dat genre voor mij heel natuurlijk om te spelen. Metal en punk heb ik later ontdekt, maar die stijlen liggen me net zo na aan het hart. Het mooie is dat ik op dit moment het respect heb verworven van de oude garde in de countrymuziek. Ze   accepteren me en dat is heel belangrijk voor mij.”

Is het een kruis of een zegen de kleinzoon van Hank Williams te zijn?

,,Geen van beide. Het is een uitdaging. Toen ik een jaar of zes was, werd ik me voor het eerst bewust dat ik zo’n bijzondere grootvader had. Als ik in de Grand Ole Opry kwam met mijn moeder, lieten mensen als Roy Acuff en Brother Oswald me weten het een hele eer te vinden mij te ontmoeten en ik moest per se even in hun kleedkamer komen. Maar pas toen ik een tiener was en zelf muziek ging maken, realiseerde ik me wat voor belangrijk werk mijn opa voor de countrymuziek had gedaan. Hij was nog maar 29 toen hij stierf, maar zijn muzikale erfenis was enorm. Ik ken heel weinig verhalen over hem, maar wat ik wel weet is dat hij dezelfde passie voor muziek en dezelfde gedrevenheid had als ik.”

Je vader Hank Williams Jr. is ook een countryster. Heb je aan hem nog wat gehad?

,,Ik heb nauwelijks enige opvoeding gehad. Pa heeft me nooit ergens over bijgepraat, ook niet over de muziek. Hij liet me alles zelf ondervinden. Als ik in zijn buurt was, had hij het alleen over geweren en jagen. Nee, wat dat betreft heb ik veel mee aan David Allan Coe gehad. Hij was er altijd voor mij en stond me bij wijze van spreken dag en nacht met raad en daad ter zijde. Als vriend en als muzikant. Hij heeft me bijgebracht dat ik me nooit boven een ander verheven moet voelen. Hij en ik zijn buitenstaanders in de muziekwereld en daar zijn we trots op.’’

Door Harry de Jong